Afgelopen week werd ik gebeld door een journalist die vroeg naar mijn verwachtingen voor de tweede helft van de competitie. Ik gaf aan dat ik leefde tussen "hoop en vrees" vanwege de wisselvalligheid van de ploeg en het vele onnodige puntverlies. Ik gaf verder aan dat er misschien wel sprake is van een "mentaal probleem" als je met zulk goed materiaal niet tot prestaties komt. En tot slot werd ik geciteerd dat de "mannen van de jongens moesten worden gescheiden".
Niet iedereen was het met mijn analyse eens. Ik kreeg opmerkingen dat ik cynisch zou zijn, te weinig vertrouwen zou uitstralen en zelfs arrogant was. Ik zou er dolgraag naast zitten met mijn analyse maar ik heb afgelopen vrijdag geen vertrouwen getankt.
In tegendeel. Als je thuis niet kunt winnen van PEC Zwolle, waarom zou je dat wel even makkelijk doen tegen AZ-uit, Heracles-uit, Heerenveen-uit, Feyenoord-uit, Twente-uit, Vitesse-uit? Ik hoor ook om me heen de roep om aankopen, maar is Maher de mentaliteits-impuls die het elftal een zweem van onoverwinnelijkheid geeft?
Ik had Erik Pieters graag een andere avond gegund. Erik is een aardige jongen die dicht bij de supporters staat. Maar toch ontkom ik helaas niet aan een kritische kanttekening: een supporter die hetzelfde gedrag vertoont als Pieters na zijn rode kaart, riskeert onverbiddelijk een stadionverbod.
Laatst bijgewerkt : 19 jan 2013 - 12:39
