De PSV Supporter valt weer op de mat. In ons clubblad schrijft Harrie Timmermans over het supportersbeleid. Zijn voorwoord willen wij jullie dan ook niet onthouden.
Wat een geweldige Champions League-avond was het tegen Atletico Madrid. Zo eentje die je over tien jaar nog steeds meteen voor de geest kunt halen. Geweldig kan zelfs legendarisch worden wanneer achteraf blijkt dat daarmee de basis werd gelegd voor kwalificatie voor de kwartfinales. Maar dat weet ik nog niet als ik dit schrijf.
In de aanloop naar de wedstrijd mocht ik bij diverse media mijn licht laten schijnen over de rol van onze supporters. In mijn interview met Jaap Stam van de Volkskrant zei ik: "We schieten ze er niet zelf in maar we creëren zo'n klimaat dat ze erin geschopt worden". Tegen Atletico werd weliswaar niet gescoord maar de massale steun van het publiek leek wel een onzichtbare extra verdediger waardoor in ondertal een gelijkspel uit het vuur werd gesleept. Wat nou bioscooppubliek?
Ook een ander vooroordeel kan wat mij betreft naar de prullenbak: famous for not travelling. Ik moet toegeven: ik heb ook wel eens in Friesland op een uitvak gestaan waar plaats was voor nog veel meer fans. Maar de afgelopen jaren moeten we steeds vaker mensen teleurstellen omdat het vak is uitverkocht.
Voor Europese wedstrijden vliegen de kaarten helemaal als een malle de deur uit. Er was al een ware run voor de wedstrijd in Manchester maar de belangstelling voor Madrid brak alle records. Binnen 3 minuten vlogen de laatste vrije kaarten de deur uit.
Goed nieuws maar toch blijft er wat te wensen. Want voetbalsupporters komen niet alleen positief in het nieuws. Ik ben daar helder in: gedrag wat niet door de beugel kan moet worden aangepakt. En liefst niet met fluwelen handschoentjes en gepamper. Waar ik echter moeite mee heb, is dat het wangedrag van enkelen de beeldvorming van allen besmeurd.
En dat niet alleen. Het leidt tot vrijheidsbeperkende maatregelen. Om de haverklap worden combi-regelingen opgelegd en andere drempels opgelegd. Ik zie mijn oude gymleraar weer voor me: "De hele klas een extra rondje om het veld omdat Harrie de hoeken heeft afgesneden". Mijn klasgenoten baalden van mij maar ook van de leraar.
Ik baal ook van mensen die zich misdragen. Maar ik baal ook van autoriteiten die de makkelijkste weg kiezen en normale supporters in de kou zetten. Hier ligt nog een uitdaging. Hoe zorgen we ervoor dat goed gedrag beloond wordt. Hoe krijgen we vertrouwen en experimenteerruimte? Het zal best een proces van de lange adem worden. Maar zelfs de langste reis begint met de eerste stap.
Met rood-witte groet,
Harrie Timmermans.
Laatst bijgewerkt : 13 mrt 2016 - 9:33
