Supportersvereniging PSV
Een echte fan is lid!
English
Home > Nieuws > Oude glorie: Interview met Harry Lubse

Oude glorie: Interview met Harry Lubse

10 aug 2023 - Door: MD

Henricus Carolus Gerardus (Harry) Lubse werd geboren in Eindhoven, 23 september 1951

 

WK) De familienaam Lubse, waar komt die van oudsher vandaan? Waar hebben uw ouders achtereenvolgens gewoond en hoe was uw gezinssituatie thuis? Wat voor beroep had uw vader?

HL) Ik zou het niet direct weten waar de naam Lubse van oudsher vandaan komt. Mijn moeder komt uit Nuenen, van Maasakkers een bekende naam in Nuenen. Mijn vader kwam uit Weert. Mijn vader is toentertijd naar Eindhoven verhuisd.Ik heb twee oudere broers en één oudere zus. Mijn vader was één van de eerste werknemers van DAF, hij heeft altijd bij DAF gewerkt. Hij is daar begonnen met het opzetten van een bedrijfsschool. 

 

WK) Wat voor schoolopleiding heeft u gevolgd en wat voor werk heeft u na uw schooltijd gedaan?

HL) De lagere school daarna ben ik naar de ULO gegaan. Uitgebreid Lager Onderwijs en vandaar uit naar de Kweekschool die heb ik afgemaakt. Toen heb ik de acte gymnastiek gehaald in de avonduren, dat was 2 jaar en vandaar uit is de voetbalcarrière begonnen. Daarna ben ik ook terecht gekomen in de metaalsector. Ik zat voornamelijk in de bevestigingstechniek (stift en boutlassen). 

 

WK) U begon relatief laat op 13 jarige leeftijd met voetballen in clubverband bij VV De Spechten, welke elftallen heeft u daar doorlopen en op welke posities heeft u allemaal gespeeld? 

HL) Daarvoor zat ik bij de Augustijnen jongensclub. Daarna ben ik op 13 jarige leeftijd naar VV de Spechten gegaan waar toen óók Adri van Kraaij voetbalde. Daar ben ik eigenlijk in het centrum van de verdediging gekomen omdat ik vrij groot was en een goede trap had. Dan werd je al snel achterin gezet in de laatste linie. Verdedigen dat vond ik eigenlijk niks en zo ben eigenlijk richting de spits gegaan. Bij VV de Spechten heb ik in de B1 gespeeld en bij de A1 af en toe ingevallen in het eerste elftal. Op 16 jarige leeftijd ben ik toen naar het 2e elftal PSV gegaan. Toon Brusselers was de scout bij PSV en die werkte ook bij de DAF en vandaar de connectie met mijn vader. Die vonden best dat ik de capaciteiten had om naar PSV te komen en die dachten toen eigenlijk dat ik een verdediger was, maar dat heb ik nooit gewild daar voelde ik me niet thuis ik moest arbeid verzetten. Toen heb ik tijdens mijn studie op de Kweekschool die 5 jaar duurde via mijn vader een contract laten tekenen omdat ik nog te jong was.

 

WK) Toen u uiteindelijk bent gaan voetballen bent u hierin door uw naaste omgeving gesteund, hadden zij veel belangstelling? Toen later bleek dat u talent had waren er veel naaste die naar uw wedstrijden kwamen kijken? 

HL) Toon Brusselers heeft toen contact met mijn vader gehad. Mijn vader zei, "zou je dat nu wel gaan doen voetballen met een contract zover weg van uit Tongelre naar de Welschapsedijk." Mijn vader heeft er toen toch wat slechte nachten van gehad. Ik zat toen net op Kweekschool op Hemelrijken in Eindhoven. Mijn vader heeft toen contact gehad de manager van PSV Ben van Gelder en die zei, "mijnheer Lubse u hoeft zich geen zorgen te maken, wij houden Harry in de gaten met zijn studie en als het niet lukt dan trekken wij aan de bel." Toen was mijn vader overtuigd dat het goed was en toen heeft hij het contract getekend.  De eerste jaren gingen mijn ouders niet mee naar het voetbal, toen was de studie veel belangrijker en mijn vader werkte natuurlijk ook nog. Op een gegeven moment gaat het goed in het 2e elftal en ook in de studie. Zo komt het dat ze mee zijn gaan reizen en hebben zo elke wedstrijd toen gevolgd. Met een DAF natuurlijk, beide ouders gingen mee of we nu een wedstrijd in Amsterdam hadden of een toernooi in Maastricht ze gingen mee.

 

WK) Wanneer had u voor u zelf de bevestiging dat er misschien wel eens een betaald voetbalcarrière mogelijk zou zijn? Hoe is het contact met PSV ontstaan en uiteindelijk de overgang naar PSV, wie heeft u gescout en met wie heeft u gesprekken gehad. Wat gaf de doorslag om de stap naar PSV te maken? Waren erop dat moment nog meer clubs die u eventueel wilde contracteren?

HL) Het is eigenlijk wel altijd een droom geweest. Kijk op een gegeven moment krijg je wat ga je doen blijf je bij de scouting of ga je voetballen. En dan wordt je een keer uitgenodigd voor een keer mee te doen bij het 1e elftal van PSV en dat proeft nog lekkerder. Je gaat met steeds betere voetballers spelen en verder sta je er eigenlijk niet bij stil je gaat gewoon door met de flow dat is eigenlijk het verhaal dat er insteekt. Wel was het belangrijkste de Kweekschool afmaken. In 1971-1972 ben ik toen geslaagd. Eerst militaire dienst in en daar had je ook het Nederlands militairelftal en daar kiezen ze je dan ook weer voor uit. Het was nog steeds crescendo waar je gaat, de trainer toentertijd was Jan Zwartkruis en de militair dienst stond meer in het teken van het voetbal dan van het schieten met kogels. Zo ging het steeds meer verder groeien je kreeg steeds meer faciliteiten binnen het leger betreft het voetbal. Ik kon thuis slapen en was gelegerd op de Welschapsedijk bij de Constant Rebecque Kazerne. Ik moest 's morgens om 8 uur aanwezig zijn en dan was het koffie zetten en om 9 uur trainen bij PSV. Betreft andere clubs die voor mij interesse hadden toen ik bij VV de Spechten zat daar heb ik nooit niks van vernomen, voor mij was PSV toen het hoogst haalbare op dat moment.

 

WK) Het seizoen 1969-1970 komt u bij de A selectie van PSV onder trainer Kurt Linder, hoe was uw ervaring met Linder? U maakt dan als jonge speler deel uit van een lichting met ondermeer Pim Doesburg, Willy Heijink, Daan Schrijvers, Adri van Kraaij, Sjef Blatter, Ab Fafię, Peter Kemper, Lazar Radović, Wim van den Dungen, Jac van Stippent, Kresten Bjerre, Nico Mares, Peter Ressel, Pleun Strik, Wietse Veenstra, Bengt Schmidt Hansen, Willy van der Kuijlen, Gerard Weber en John Fredrix.

Hoe bent u opgenomen in de selectie en hoe hield u uw staande?

HL) Mijn ervaring met Kurt Linder was dat hij erg gedisciplineerd was en ook hield hij van flink aanpakken, echte zware trainingen. Na de vakantie van 4 a 5 weken hadden we een trainingskamp in Bergeijk en dan was het 1e dag 10 sprints van 100 meter en 10 sprints van 200 meter binnen een bepaalde tijd. Dat was direct bikkelen. In het begin was ik gewoon één van hun, dat ging vrij soepel. Als je vroeger de bal overschoot dan moest je die wel zelf halen en op een gegeven moment als andere de bal overschoten dan liet ik hun die zelf ook halen dat groeide van zelf, die brutaliteit krijg je dan van zelf.

 

WK) Vanaf het seizoen 1969-1970 t/m seizoen 1971-1972 heeft u 3 seizoenen Kurt Linder als trainer gehad. Hoe ervaarde u zijn vertrek?

HL) Het was in feite duidelijk eigenlijk dat ze de successen die ze dachten te halen die waren er niet.

Op zich een goede trainer die later ook Ajax nog heeft getraind, maar je wordt wel afgerekend op succes.

 

WK) Het seizoen 1972-1973 komt u steeds meer aan uw wedstrijden in het 1e elftal, maar uw echte doorbraak komt in het seizoen 1973-1974. Wat was uw rol in het elftal? Wat verlangde trainer Kees Rijvers van u in wedstrijden?

HL) Ik speelde in die tijd rond Willy van der Kuijlen en Ralph Edström. Ik deed daar het loopwerk voor hun laat ik het zomaar stellen. Zoeken naar openingen. Het voetballen zonder bal, zowel voorin als op het middenveld mee verdedigen dat allemaal. Dat is eigenlijk mijn kracht geworden, terwijl ik ook op zijn tijd mijn goaltjes scoorde omdat ik daar toch in positie vaak stond.

 

WK) Onder trainer Kees Rijvers ontstaat de eerste grote succes periode van PSV als club waar u deel van uit maakt met 3 landstitels 1974/75, 1975/76, 1977/78, 2 KNVB Bekers 1973/74, 1975/76 en de 1X de UEFA Cup 1977/78. Hoe zou u de werkwijze en aanpak omschrijven van trainer Kees Rijvers?

HL) Kees Rijvers was een vaderfiguur, laat ik het zo zeggen. Rijvers die kwam en wij hadden net Linder gehad en als je bij Linder had verloren dan maakte je je borst maar nat. 's Maandags waren we meestal vrij, maar dinsdags kregen we dan bosloop en dan kon je gerust je loopschoenen mee nemen. Bij Rijvers verloren we toen de eerste de beste wedstrijd van FC Amsterdam, en wij leefde toen in de veronderstelling dat er weer een bosloop te wachten stond.

We reden met eigen auto's naar Veldhoven naar een bos daar lag zo'n parcours. Opgegeven moment maakte Rijvers de koffebak open en haalde een paar bakken bier te voorschijn en wij wisten niet wat er gebeurde. We zijn toen bij elkaar gaan zitten en praten wat er fout was gegaan en dat gaf ons een stuk bevrijding en warmte gevoel. Dat was ineens heel anders dan leer je elkaar beter kennen en anders kennen. Zo is dat allemaal steeds beter gegroeid omdat we ook bijna allemaal Brabantse jongens waren. Zo is er een vriendengroep later zo uit ontstaan. En dan zit het op een gegeven moment goed met de groep onderling.

 

WK) Trainer Kees Rijvers heeft gebouwd aan een selectie die zo een eenheid werd en daar goede versterkingen bij gehaald als onder andere Willy en René van de Kerkhof, Huub Stevens, Jan Poortvliet, Ralf Edström. De samenwerking tussen Trainer Kees Rijvers en Manager Ben van Gelder verliep in uw ogen goed betreft het neer zetten van een succesvolle selectie?

HL) Ben van Gelder zorgde voor de contracten en was de Manager. De thuiswedstrijden was van Gelder er ook altijd en dat was de ontvangst van het bestuur. Verder als spelers hadden wij naast contract besprekingen weinig met van Gelder van doen.

 

WK) Persoonlijk bent u erg succesvol bij PSV met veel doelpunten en vooral in het gewonnen UEFA Cup seizoen scoort u Europees 6x met de belangrijkste doelpunten tegen 1.FC Magdeburg en tegen FC Barcelona. Hoe heeft u dat ervaren?

HL) 1.FC Magdeburg hadden we 1-0 verloren in de uitwedstrijd, thuis wonnen we met 4-2 die hadden we nodig. We komen twee keer op achterstand, met 0-1 en 1-2 achter en de uit goals telde nog dubbel. Dan staan we op een gegeven moment op 3-2 voor en moest er laatste doelpunt komen en het was bijna blessuretijd. Dan komt die bal voor ik schiet hem in en de keeper pakt hem maar voordat die bal de grond raakte schoot ik de bal in het dak van het doel. Wat er dan gebeurd is kippenvel, het stadion ontplofte. Dat kun je niet beschrijven dat is een gevoel en dan zit je in een roes naar de volgende wedstrijd en dat was tegen FC Barcelona. En dan zit je in een flow en dan scoor ik dan ook de 2-0. Dat is dan het succes dat je beleefd. Dat was tegen het FC Barcelona van Johan Cruijff, Johan Neeskens en trainer Rinus Michels.

 

WK) Een misschien wel pijnlijk dieptepunt is de uitschakeling in de halve Finale in het Europacup l toernooi seizoen 1975-1976 tegen AS Saint Étienne. Uit met 1-0 verloren en in Eindhoven kan PSV niet winnen en blijft het 0-0. Zo jammer dat er die jaren in Amsterdam en Rotterdam wel de Europa Cup 1 wordt gewonnen en PSV er zeer dichtbij was. Deze jaargang in het Europacup l toernooi scoort u maar liefst 5x. Het uitvallen van Ralf Edström in deze wedstrijd heeft dat de finale gekost voor PSV? Hoe kwam deze teleurstelling aan bij PSV en voor u persoonlijk?

HL) Of het uitvallen van Edström dat bewust gedaan is weet je niet. Het was natuurlijk een wedstrijd op het scherpst van de snede. Wij hadden zelf ook het idee van AS Saint Étienne is te pakken en vooral na de 1-0 nederlaag in de uitwedstrijd. Dat was een goede uitslag en wij waren dat seizoen gewoon goed en sterk. Wij kwamen echt goed voor de dag in onze beleving, maar aan de andere kant misschien wel te weinig stil bij gestaan dat je de finale kon halen. Onze onoverwinnelijkheid kwam toen niet naar boven. Terwijl we dat tegen 1.FC Magdeburg en FC Barcelona wel hadden. Dan zit je in een andere flow en dat is heel raar dat het dan niet gaat. Kijk ,we hebben wel meer wedstrijden tegen AS Saint Étienne gespeeld en dat lukte als maar niet. Hadden we die finale wel gehaald en gewonnen dan was de succes reeks meer geweest en krijg je aan zien en tel je mee. Het is zo jammer geweest voor PSV daar waar Feyenoord en Ajax begin jaren 70 juist wel de Europa Cup 1 wonnen. Alleen steeds tegen AS Saint Étienne klopte het niet en waarom dat weet ook niemand. Maar wel gezegd dat was ook wel een sterk team. Die verdedigers waren beesten, die gingen echt vol gas.

 

WK) Het PSV van uw jaren was best beïnvloed met spelers uit de regio wat het geheel onderling ten goede kwam. U organiseert een lied in 1975 van 'PSV de kampioen' hoe is dit ontstaan en uiteindelijk doorgezet dat het werd opgenomen en uitgebracht?

HL) Er was een supporter, ene Peter Visser, dat was een leerkracht, ik geloof op de huishoudschool op de Jeroen Boschlaan in Eindhoven. Die had een liedje geschreven dat hij op plaat wilde hebben, maar dan moest hij iemand hebben die kon zingen. Hij zei; Harry, jij hebt muziekles gehad vroeger dat is iets voor jou dus dat gaan we opnemen. Naar de studio gegaan en het liedje opgenomen. Een paar jaar ben ik nu bij PSV bezig met mensen met dementie die we dus uitnodigen in het stadion. Dat zijn mensen met de eerste en tweede fase van dementie, daar beginnen we altijd met het clublied van PSV te zingen. Die mensen zijn enthousiast en we doen wat gymnastiek oefeningen en verder laten we oude beelden zien en er liggen oude foto's en plakboeken. We sluiten dan uiteindelijk af met mijn liedje. Dan ben je er zelf bij en zo hebben we het ook gedaan dat we oud spelers uitnodigen die daar hun verhaal vertellen en de mensen die vinden dat geweldig en dat werkt zeker. Het zijn mensen dikwijls van 80 of 90 jaar oud in de eerste en tweede fase van dementie en met muziek er bij dat vinden die mensen prachtig en dat is één keer in de week. We zijn daarmee nu 2 jaar bezig, de mensen gaan het stadion van binnen bekijken, het grasveld en de kleedkamer dat vinden ze allemaal geweldig die mensen leven helemaal op. De kinderen van die ouders zeggen ‘’ wat doen jullie met ons moeder, wij doen niks met jullie moeder, we maken er alleen maar een gezellige middag van ‘’. Dat is allemaal heel dankbaar omdat te mogen doen. We doen dit samen met Vitalis en meerdere verpleegtehuizen uit de regio die daar aan mee werken.

 

WK) Seizoen 1979-1980 is uw laatste seizoen bij PSV. In januari 1980 vertrekt trainer Kees Rijvers. Hoe heeft u het laatste seizoen bij PSV beleefd? In januari 1980 vertrekt succes trainer Kees Rijvers en Jan Reker wordt interim-trainer en maakt het seizoen af.

HL) Ik denk dat het op was, bij elke club zie je dat. Je groeit naar een hoogtepunt en blijft het even hangen en dan zakt het weg. Waarom dat weet ik niet precies om daar de vinger op te leggen, maar spelers die gaan weg, die krijgen een betere aanbieding dat zie overal bij veel clubs wisselden succes periodes.

 

WK) U vertrekt dan bij PSV. Was dat uw besluit of besloot PSV dat ze niet meer met u door wilde gaan? Vervolgens gaat u naar de Belgische Eerste Klasse naar Beerschot. Deze overstap is uiteindelijk van korte duur want in de winterstop vertrekt u daar alweer. Had dat mede te maken omdat trainer George Knobel, die u op zijn voorspraak gehaald had, zelf ook vertrok in die periode?

HL) Ik heb toen een gesprek gehad met de nieuwe trainer Thijs Libregts en dat is geen fijn gesprek geweest eigenlijk. Hij zei dat hij niet wist wat hij aan mij had. Terwijl ik één van de weinige was die vrijwel alle wedstrijden had gespeeld en nooit geblesseerd was. Dat vond ik een hele rare gewaarwording omdat te horen te krijgen. Dan komen ze toch een beetje aan je eergevoel en zo ben ik dan op de transferlijst gekomen zoals dat dan heet. De mensen die mij gehaald hadden naar Beerschot, de voorzitter, de manager en trainer George Knobel werden na 3 maanden gewipt zeg maar, want we verloren wedstrijd op wedstrijd. Toen kwamen er andere groep mensen boven te zitten en een andere trainer een echte Antwerpse trainer. Het voelde in zijn totaal niet goed van beide kanten door alle gebeurtenissen en zo kwam er in de winterstop al een vertrek.

 

WK) In de winterstop van het seizoen 1980-1981 is er voor u dan een overstap naar Eerste Divisie club Helmond Sport. Door attent reageren op uw situatie is het trainer Jan Notermans van Helmond Sport die u overtuigd om naar Helmond te komen. Ambitieuze plannen met het bouwen van een sterk team, verder aanwezig Hans Ribberink, Ad de Wert, Hans Strijbosch en Johan van der Hooft allen met een PSV achtergrond. Daarbij hoefde u niet te verhuizen uit Aalst Waalre. Wat trainer Jan Notermans voor ogen had kwam uit, een hechte selectie, een vriendenploeg. Iedereen speelde in dienst van de kwaliteiten van de ander en ieders capaciteiten werden geaccepteerd. Het ideale plaatje voor u?

HL) Ja, dat was echt een groep jongens die met elkaar iets wilde gaan bereiken. Dan had je nog Jos Lacroix die kwam van MVV. Robert Cox en verder Jaak Edelbloedt (van origine een Feyenoorder) en Erwin Cramer die kwam van Ajax een jeugdig talent die kon lopen daar was ik niks bij. Het klikte allemaal samen op de één of andere manier met deze selectie, dat groepje dat viel goed bij elkaar. Trainer Jan Notermans die sprak in feite ook onze taal en andersom ook en op een gegeven moment gaat dat werken.

 

WK) Seizoen 1981-1982 was er het kampioenschap van Helmond Sport in de Eerste Divisie. Harry Lubse scoorde tegen SC Veendam de winnende 2-1 en zo wordt promotie bereikt. Twee wedstrijden later werd Helmond Sport officieel kampioen van de Eerste Divisie door een 1-1 gelijkspel tegen FC Den Bosch. Hoe omschrijft u dit seizoen en de ontlading van de staf, selectie en supporters?

HL) Dat doelpunt tegen SC Veendam was eigenlijk het zelfde scenario als tegen 1.FC Magdeburg dat je een doelpunt maakt die heel beslissend is geweest. Het was een heerlijk een perfect jaar. De jongens spraken allemaal een beetje dezelfde taal, de voetbaltaal. Ik kwam dan eigenlijk van PSV ze hadden mij natuurlijk allemaal gevolgd. Dat voelt zich van alle kanten en als je dan gewoon blijft doen dan werkt dat positief. Jan Notermans die kon dat ook die had altijd wel de juiste oplossingen, zijn tactisch vermogen was enorm.

 

WK) U voetbalt bij Helmond Sport onder de trainers Jan Notermans tot seizoen 1982-1983. Seizoen 1983-1983 is Jan Brouwer de trainer. In de eredivisie is er het eerste seizoen een 15e plek en lijfsbehoud, maar het jaar er op degradatie naar de Eerste Divisie. Uiteindelijk een prachtige periode voor u bij Helmond Sport.

HL) Prachtige periode bij Helmond Sport. Ik heb dus mijn hele voetbalcarrière volbracht met overwinningen, kampioenschappen, bekers gewonnen en degradatie. Bijzonder is geweest de penalty van Ajax in de wedstrijd tegen Helmond Sport. Johan Cruijff en Jesper Olsen in Amsterdam tegenover Otto Versfeld. Dat zijn dingen die doe je op de training. Op dat moment krijg je die penalty tegen en sta je op die 16 meter lijn. Dan sta je te kijken en dan is dat historisch. Cruijff tikte de bal breed op Olsen die de bal terug speelde op Cruijff en die zo kon scoren en dan vraag je je of dat wel is toegestaan maar het gebeurde gewoon.

WK) U sluit uw actieve voetbalcarrière af in de Eerste Divisie bij Vitesse met een 17e plaats en u scoort nog 6 doelpunten onder trainer Clemens Westerhof. Hoe was u laatste seizoen lichamelijk en waarom bent u gestopt. Wilde Vitesse niet verder of u zelf niet meer?

HL) Ik had een contract van een jaar. Alle keren op en neer rijden naar Arnhem (toen lag er de A50 nog niet) en dan is dat toch een hele afstand en toen ben ik na een jaar gestopt.

 

WK) Ooit is er nog jaren eerder toen u 22 jaar oud was belangstelling geweest van het Duitse HSV. Heeft u toen met die club gesproken hoe is dat verlopen?

HL) Dat klopt. Jenö Bekefi was een voetbalmakelaar en ze hadden interesse in mij. Ik was net van school af en ik was een Brabander en de successen bij PSV die moesten nog komen en dat zal ongetwijfeld mee hebben gespeeld. Je zit in een gezellige groep een leuk elftal en dan helemaal naar het buitenland Hamburg een dikke 500 kilometer was ook niet helemaal ideaal. Daar op kamers dat is heel anders dan zoals het tegenwoordig gaat. 

 

WK) Voor het EK van 1976 in Joegoslavië speelt u één wedstrijd voor het Nederlands elftal (Nederland- Finland 4-1 op 3 september 1975). U scoorde 1x en Willy van der Kuijlen 3x. U zat bij de selectie van het Nederlands elftal tijdens het WK in Argentinië, maar zou uiteindelijk geen speelminuten krijgen. Hoe heeft u de sfeer in Argentinië beleefd mede door het regime daar in die tijd? Uiteindelijk komt u tot 1 interland voor het Nederlands elftal waar u ooit de grap maakt door uw gescoord doelpunt; " ik loop 1 op 1 bij het Nederlands elftal".

HL) Ik weet nog dat we in een hotel zaten in de bergen en heel het hotel was omheind en daar zaten schutters en zo op die manier werden we beschermd. Daar reden patrouilles door de bossen en bergen van politie en het leger allemaal dat er niks zou gaan gebeuren. Dat was wat er benauwde, maar wij waren eigenlijk alleen met voetbal bezig en wij wilde gewoon onze wedstrijden voetballen. Toen we naar de finale reden in het begin was dat met een politie escorte, maar vlak bij het stadion was iedereen weg. Dan moest je met de bus dwars door het publiek heen, die van alles tegen die bus aan gooide. In de vier hoeken van het stadion stonden overal een tank en president van Argentinië Jorge Videla zat boven op de Eretribune. Dat regime daar waren we vooraf niet mee bezig wij waren puur gefocust op het voetbal. Het is natuurlijk een belevenis geweest met angstaanjagende momenten en dat is niet wat je wil, je komt daar voor het voetbal. Achteraf als je het terug ziet dan vraag je je wel eens af wat had er allemaal wel niet kunnen gebeuren zeker als we wel hadden gewonnen. Het begon al meteen met René van de Kerkhof zijn machete en later de bal op de paal van Rob Rensenbrink. De beleving van het voetbal en publiek is daar zo anders dan als hier. 

 

WK) Na uw actieve voetbalcarrière heeft u nog gevoetbald bij amateurs of bent u volledig gestopt? Wat bent u gaan doen in de maatschappij na het voetbal wat voor werk ging u doen?

HL) Ik heb nog één seizoen gevoetbald bij Geldrop. Dat was in de hoofdklasse. Dat was in feite een afbouwen van het voetbal. Daarna was het klaar en toen had ik voor het eerst eens een normaal weekend. 

 

WK) Wat heeft Willy van der Kuijlen voor u betekend tijdens u carrière en na uw carrière want de band tussen jullie was bijzonder? Hoe heeft u de laatste jaren van Willy van der Kuijlen meegemaakt? Adri van Kraaij heeft u mee samen gespeeld bij VV De Spechten en bij PSV heeft dat altijd verbinding gegeven?

WK) Wij konden het goed vinden met elkaar in het veld. Willy was een geweldige voetballer die had een schot daar wordt je akelig van, nauwkeurigheid en kappen en draaien dat was fenomenaal. Hij was een jaar of 4 a 5 ouder dan ik en dat was een idool zo wilde je ook voetballen. Daar speelde je om heen om hem vrij te krijgen voor zijn acties voor de goal. Zoals hij kon scoren dat was gewoon zeldzaam. Bijzonder was dat ik fan van Willy was. Ik ging naar PSV kijken en later zat ik met hem in de kleedkamer. Willy was in mijn ogen een gentleman voetballer. Met Adri van Kraaij en Willy van der Kuijlen heb ik altijd contact mee gehouden. Ik wist dat Willy ziek was en zo hebben Adri van Kraaij en ik om de week Willy opgepikt en dan reden we naar de Herdgang. Daar wandelen we dan in het bos of wat anders. Dan ging Willy mee en zodra hij bij de Herdgang arriveerde herkende hij de omgeving. Dan gingen we koffie drinken bij van Kemenade op de Herdgang en kwamen vaak spelers langs om een hand te geven en goedendag te zeggen. Alleen Willy had het steeds moeilijker om de woorden te brengen, maar als we op de Herdgang aankwamen dan hoefde ik niks te zeggen hij wist precies waar hij moest zijn. Dat heeft hij tot op het laatst kunnen doen. De begrafenis was heel bijzonder, mede namens de supporters.

 

WK) De bijzondere verbinding met PSV door mede de eenheid van de selecties van de jaren 70 zijn daar voor u bijzondere contacten/vriendschappen voor het leven uit overgebleven?

HL) Beide Adri van Kraaij en Willy van der Kuijlen in bijzonderheid. Verder ook contact met Huub Stevens en regelmatig contact met Ralph Edström, dan bellen we regelmatig nog wel eens.

 

WK) Hoe volgt u in deze tijd de verrichtingen van PSV en daarbij de resultaten en voelt u betrokkenheid mede als oud PSV voetballer?

HL) De thuiswedstrijden meestal die bezoek ik, uit ga ik niet mee. Het is natuurlijk jou club nog steeds. Dat heeft iedereen, bij PSV dat is de basis. 

 

WK) Graag wil ik u bedanken voor het open interview.

HL) Graag gedaan.

Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek 'Wat eens d'oude glorie' zijn te vinden via www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.

 

 Walter Kuijpers 

 

 

 

Laatst bijgewerkt : 10 aug 2023 - 13:31